شناسایی مولکولی مایکوپلاسما پنومونیه با استفاده از ژن p۱ در بیماران مبتلا به سندرم انسدادی مزمن ریوی

مقدمه و هدف: بیماری های انسداد مزمن ریه(copd) یک بیماری مزمن ریوی است که مشخصه آن انسداد پیشرونده مجاری تنفسی به صورت برگشت ناپذیر است که به سه صورت آمفیزم، برونشیت مزمن و بیماری راه های هوایی کوچک رخ می دهد. مایکوپلاسما پنومونیه عامل گرفتاری های تنفسی از قبیل؛ گلودرد، فارنژیت، تراکئوبرونشیت و سایر عفونت های تنفسی به ویژه در افراد با انسداد مزمن ریه مطرح می باشد. روش های متداول در تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه دارای محدودیت هایی است، بنابراین به کاربردن یک روش حساس و قابل اطمینان لازم است، لذا هدف این مطالعه تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه در ترشحات تنفسی بیماران مبتلا به  copd  به روش pcr بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی تعداد 120نمونه از ترشحات تنفسی بیماران مبتلا به  copd(عفونت­های مزمن ریوی) طی یک سال(1394ـ1393) جمع آوری گردید. پس از استخراج ژنوم، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز((pcr شناسایی باکتری انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین فراوانی عفونت تنفسی مایکوپلاسما پنومونیه در گروه سنی 4ـ21 سال و کمترین فراوانی در گروه سنی 0 تا 3 سال بود. نتایج نشان داد که از 120 نمونه جمع آوری شده 8 نمونه(6/6 درصد) از نظر مایکوپلاسما پنومونیه مثبت بودند و ژن p1 را حمل می کردند. این نتایج نشان داد که مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران مبتلا به سندرم انسدادی مزمن ریوی وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، مایکوپلاسما پنومونیه می تواند یکی از عوامل احتمالی ایجاد copd باشد. هم چنین روش مولکولیpcr  با استفاده از پرایمرهای اختصاصی قادر است مایکوپلاسما پنومونیه را در ترشحات تنفسی شناسایی نماید. این نتایج ممکن است درمان اختصاصی بخشی از بیماران با علایم  copdرا تسهیل نماید.